عاشقت خواهم ماند بی آنکه بدانی دوستت خواهم داشت

 بی آنکه بگویم درد دل خواهم گفت

بی هیچ گمانی گوش خواهم داد بی هیچ سخنی در آغوشت خواهم گریست

بی آنکه حس کنی در تو ذوب خواهم شد

بی هیچ حراراتی اینگونه شاید احساسم نمیرد

سیصد گل سرخ یک گل نصرانی ما را ز سر بریده می ترسانی ما گر ز سر بریده می

ترسیدیم در محفل عاشقان نمی رقصیدیم

در محفل عاشقان خوشا رقصیدن دامن ز بساط عافیت برچیدن در"دست سر بریده خود

بردن در یک یک کوچه

کوچه ها گردیدن سیصد گل سرخ یک گل نصرانی ما را ز سر بریده می ترسانی ما گر ز

سر بریده می ترسیدیم

در محفل عاشقان نمی رقصیدیم هرجا که نگاه می کنم خونین است از خون پرنده ای گلی

رنگین است

در ماتم گل پرنده می موید و گل از داغ دل پرنده داغ آجین است فانوس هزار شعله اما در

باد میسوزد و سر خوش است

و چین وا چین است یعنی که به اشک و موی خود گم نکنید از عشق هر آنچه میرسد

شیرین است

سیصد گل سرخ یک گل نصرانی ما را ز سر بریده می ترسانی ما گر ز سر بریده می

ترسیدیم در محفل عاشقان نمی رقصیدیم

در آتش و خون پرنده پر خواهد زد بر بام بلند خانه پر خواهد زد امشب که دوباره ماه بالا

آمد می آید

و بار پشت در خواهد زد یک ساقه سبز در دلم خواهد کاشت مهتاب بر آن شبنم تر

خواهد زد

صد جنگل صبح در هوا میشکفد خورشید به شاخه ها شرر خواهد زد

سیصد گل سرخ یک گل نصرانی ما را ز سر بریده می ترسانی ما گر ز سر بریده می

ترسیدیم در محفل عاشقان نمی رقصیدیم

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت،

سر ها در گریبان است .

کسیی سربر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را.

نگه جز پیش پا را دید،نتواند، 

که ره تاریک و لرزان است.

و گر دست مخبت سوی کس یازی،

به اکراه آورد دست از بغل بیرون ؛

که سرما سخت سوزان است.

نفس کز گرمگاه سینه می آید برون ، ابری شود تاریک

چو دیوار ایستد در پیش چشمانت .

 مهدی اخوان ثالث

انگاه که نگاهم به نگاهت می نگاهد


در سینه ام می زند


گنجشکک هراسان عشق


به تو اویخته ام

 

نگاهم را


به دو بال نگاهت


و انگاه که تو پر می زنی


و در مشرق اندوه گم می شویی


تازه می فهمم چقدر تنهام


این شعر رو تقدیم می کنم به اون چشای زیبا که همیشه زیبا می بینه

 ( تقدیمی از طرف میم مسیحا )

آرمان حقیقت وجود بی صدایت است . ( آرانوس )

 به نام خدا خانه خرابم کردند

چون برگ خزان پا به رکابم کردند

بر چهره خورشید نقاب افکندند

با تیغه برهنه در حجابم کردند

چون مار سپید و سیاه

امامه به سر 

 وحشت به دل

از نقشه طنابم  کردند

دین تکیه گاه محکم ایمانم بود

نیلوفر خانه روی آبم کردند.

شاهروخ

یکباره بهانه ای به سر خواهم کرد / تن پوش غم از قلب به در خواهم کرد / بر شوق رسیدن تو دل خواهم داد / هم دوش هوای تو سفر خواهم کرد

NAYA BARAN ZAMIN JAYE QASHANGI NIST KHODAM DIDAM KE GOL DAR AQDE ZANBUR AST VALI SODAYE BOLBOL DARAD O PARVANE RA HAM DOOST MIDARAD...